Blog over hamsters

64 dagen duurt het om nieuw zaad te maken. Bij de mens althans. Andere soorten hebben een productie die korter of langer is, of zelfs varieert per moment. Waarom?

Steven Ramm van de universiteit van Liverpool vergeleek het sperma van vijftig verschillende zoogdieren, van huismuis tot chimpansee. Geen dirty job overigens, hij veegde meerdere onderzoeken naar zaadproductie op een hoop en vergeleek die. Daaruit concludeerde de Brit dat zowel zaadconcurrentie als lengte van de zaadcel die productie beïnvloeden (Biology Letters, 15 oktober).

Wanneer een vrouwtje met meer dan een mannetje paart, moeten de verschillende zaadcellen met elkaar concurreren. Wanneer bijvoorbeeld een haan een hen besprongen heeft en vervolgens maakt de buurman een vluggertje met haar, is het slim om snel een nieuwe portie zaad in voorraad te hebben om het vrouwtje nog een keer te bevruchten. Dat vergroot de kans dat de dame zijn nakomelingen krijgt. Een haan voert zijn zaadproductie zelfs op naarmate er meer concurrenten in de buurt zijn. Dieren met veel zaad hebben bovendien - misschien niet erg verrassend - grotere ballen, concludeert Ramm.

Toch kan het voordelig zijn om langer over je zaadproductie te doen. Dan is er meer tijd om zaadcellen met langere zwiepstaarten te maken. Die zwemmen stukken sneller dan snel-klaar-zaad. Voor sommige monogame diersoorten zoals de mens is dit een betere strategie. Zo weet je in ieder geval dat je zaad de eicel bereikt. "De kampioen 'lang zaad' is overigens de Chinese hamster (Cricetulus griseus)", vertelt Ramm. Dat is met een kwart millimeter bijna vijf keer zo lang als dat van de mens.

Frederique Melman

Artikel afkomstig van www.wetenschap24.nl

Artikel afkomsting van Wetenschap24.nl

Dat vertelde de Amerikaanse onderzoeker Randy Nelson op de jaarlijkse bijeenkomst van de Society of Neuroscience. Hij onderzocht ruim honderd Russische hamsters, 53 vrouwtjes en 48 mannetjes. Die groeiden op in zomerkooitjes waar het 16 uur per dag licht was, of in winterkooitjes met 8 uur licht per dag. De dwerghamsters bleken na zestig dagen angstiger en depressiever. Dat bleek uit testjes waar ze bijvoorbeeld hun weg moesten vinden in een doolhof. De depressieve hamsters waren minder ondernemend, en zaten sneller bij de pakken neer. Ook hamsters die in het kunstmatige winterseizoen waren geboren, waren trouwens vaker depressief. Vooral vrouwtjeshamsters hadden last van de winterblues, meldt Nelson.

In het persbericht wordt daar triomfantelijk aan toegevoegd dat dat geheel in de lijn der verwachtingen ligt, aangezien ook mensenvrouwen eerder last hebben van winterdepressies. Maar hee. Dat is nu gek. Eerder dit jaar schreef Nelson namelijk nog in het tijdschrift Psychoneuroendocrinology dat juist vrouwtjeshamsters geen spatje last hadden van het korter worden van de dagen, en dat het vooral de Russische dwerghamster mannetjes waren die bij de pakken neerzaten in donkere tijden. Desgevraagd melden de onderzoekers dat het hier om een andere studie gaat, met iets andere daglengtes en andere testmethodes. En ja, daaruit bleek inderdaad dat vooral de mannetjes last hadden van winterdepressies. Kortom, met hamsters kun je alle kanten op.

Tekst op bepaalde stukken aangepast omdat Wetenschap24.nl geen idee heeft over welk soort het ging.... Ze hadden over Siberische hamsters!

En met dan aan Juliet voor doormailen :)

Japanse wetenschappers zijn er in geslaagd om het wereldrecord muizen klonen te verbreken met een nieuwe kloontechniek.

De onderzoekers van het RIKEN Center for Developmental Biology in de Japanse stad Kobe hebben vijfentwintig generaties muizen gekloond uit één donormuis.

In totaal produceerden ze maarliefst 580 klonen door steeds een celkern met alle genetische informatie van een individu in een lege eicel te plaatsen en te laten uitgroeien tot een nieuw embryo.

Om te voorkomen dat er na enkele generaties genetische afwijkingen ontstonden, maakten ze gebruik van een speciale techniek. Dat meldt het wetenschappelijk tijdschrift Stem Cell.

Genetische afwijkingen

Bij het herhaaldelijk klonen van dieren zoals muizen, katten en honden treden er normaal gesproken altijd problemen op na twee tot zes generaties. De dieren krijgen dan gezondheidsproblemen, of zijn zelfs niet meer levensvatbaar.

"We vermoedden dat deze limiet werd veroorzaakt door een steeds toenemend aantal genetische afwijkingen bij het klonen", verklaart hoofdonderzoeker Teruhiko Wakayama op de nieuwssite van het Britse tijdschrift New Scientist.

De Japanse wetenschappers vonden een oplossing om het probleem te verhelpen. Ze dompelden de celkern van de dieren die gekloond zouden worden eerst onder in een bad van trichostatin, een stof die enzymen blokkeert.

Daardoor worden genetische reacties in cellen gestopt en wordt de celkern teruggebracht in een soort embryonale fase.

Andere dieren

De gekloonde embryo's die ontstonden uit de cellen hadden na deze behandeling minder afwijkingen. "Onze resultaten tonen aan dat het aantal genetische afwijkingen bij de gekloonde muizen niet toenam, ook niet na herhaaldelijk klonen", aldus Wakayama.

Of de onderzoeksresultaten het klonen van andere dieren ook makkelijker maakt, durft Wakayama niet te zeggen. "Ik onderzoek muizen, ik heb geen ervaring met andere soorten."

Artikel/nieuws van: Nu.nl

Gisteravond hoorde ik een ongelovelijk verhaal van mijn broer. Een tijd geleden heeft een buitenlandse fokker een rat van mijn broer overgenomen. Bij de reservering werd om een zwarte kleur gevraagd. En dat had deze. Later kreeg mijn broer een bericht terug dat deze rat niet egaal zwart was en dat er een vlekje geconstateerd werd. En dat niemand anders deze rat wilde hebben en daarom overwogen werd om de rat in te laten slapen.

Ongelovelijk maar waar, dit zijn geen fokkers die ik wil helpen! De focus op alleen kleur kan anno 2013 gewoon weg niet meer. Wij fokken huisdieren, wij fokken gezonde dieren, wij zijn trots op wat wij fokken. En kleur is een klein onderdeel. Kleur moet als laatste op geselecteerd worden. Als je allemaal goed gebouwde dieren hebt van eenzelfde kleur, dan kan je naar de kleur kijken. Wat zou jij kiezen: een dier met een vlekje maar prachtig bouw? Of ween dier egaal goed van kleur, maar de bouw is net niet mooi, iets te klein, boggel in rug of wat dan ook.

Zo selecteer ik te weinig op kleur. Mijn Blauw-wildkleur Russen hebben te vaak te lichte ondervacht kleur. De meesten vinden dit niet erg! En je kunt erop selecteren.

Ratten snuffelen aan elkaar om te bepalen wie hoger in rang is. Daarmee voorkomen ze agressief gedrag.

Dat concluderen Amerikaanse onderzoekers deze week in Current Biology. Tot nu toe dachten onderzoekers dat dieren alleen elkaar willen ruiken als ze snuffelen.

De Amerikanen observeerden twee ratten. Ze zagen dat de dominante beesten vaker achter elkaar hun neus ophaalden, terwijl de ondergeschikte exemplaren dat minder frequent deden. Als de laagste in rang zich niet aan deze sociale omgangsvorm hield, reageerde de dominante rat agressief.

Het gedrag van de dominante ratten wordt door de onderzoekers geïnterpreteerd als conflictvermijdend, vergelijkbaar met een grote aap die met z’n vuisten op z’n borst roffelt. Ondergeschikten reageren daarop door weg te kijken, of in het geval van de ratten minder te snuffelen.

'De manier waarop dieren elkaar besnuffelen is belangrijk voor hun sociale netwerk', zei hoofdonderzoeker Daniel Wesson van de Case Western Reserve University School of Medicine.

'Het snuffelgedrag is wellicht voor meer dieren een normale manier van communiceren. Hoogst waarschijnlijk doen onze huisdieren het ook, maar omdat wij mensen niet snuffelen, herkennen we het niet als communicatie'.

De onderzoekers hopen dat ze dankzij het snuffelinzicht op den duur beter begrijpen hoe hersenen met ingewikkeld sociaal gedrag omgaan.

NU.nl