Blog over hamsters

Bij mijn project zijn er twee variaties van Umbrous Campbelli dwerghamsters geboren. Eentje waar je duidelijk bruine tint in de haren ziet. En de ander die lijkt op Zwart, maar dan is het wel een slechte Zwart. Wat ik vermoed is dat deze variant Grijs + Umbrous is en dan is het logisch.





Ik weet nog dat ik via de telefoon van mijn ouders aan het internetten was. Dat was de tijd dat je 5 uur deed voor mp3's te downloaden voor 1 muziek cd. Dat was de tijd dat mijn moeder soms boosjes was omdat ik de telefoon bezet hield en wij onbereikbaar waren. Dat was de tijd dat ik een schriftje bij moest houden wanneer ik aan het internetten was omdat ik een vergoeding in de zeer dure KPN telefoonrekening moest betalen.

Toen kreeg ik foto's uit Amerika van de eerste Umbrous Campbelli dwerghamster. En dat ging om een zeer donkere wildkleur waarbij de haarpunten zwartachtig waren en je in dekhaar de wildkleur bruin nog zag.

Je ziet bij de 2e foto soort grijze tint er door heen zitten. Je ziet niet echt de bruine kleur.



Of toch een slechte zwarte exemplaar? :S

Bij mijn project Uni-Halle mixen met kleuren Campbelli lijn (en begonnen met Zwart/Umbrous) is een grijze Campbelli dwerghamster geboren. Aan het karakter merk ik dat hij niet de Uni-Halle karakter heeft. Ik kan dat direct merken ook al is zij maar 3 weken oud. Ik merk het bij het aaien en hoe hij hierop reageert. Karakter komt nog wel, maar deze ga ik weer verder kruisen om het zoveel mogelijk de type van Uni-Halle van te maken.



Grijs is een bijzonder mutatie. Als ze net haren hebben, lijken ze op wildkleur en pas iets later is het pas te zien dat ze grijs van kleur zijn. De geschiedenis is ook goed om te weten. Want via Amerika is het naar Zweden gegaan en van Zweden zijn er dieren naar Joep Vrijhof en Rebas gegaan. De mutatie leek uitgestorven te zijn en toen had Joep ineens Grijs. Die heeft hij gedeeld met Rebas en hij kreeg later nieuwe exemplaren. En alle grijze exemplaren stammen hiervan af.

Het doet met herinneren aan een Duitse fokker die op Joep reageerde dat zij niets met zijn dieren te maken heeft. Die fokker staat hier niet bij stil. Alles wat Grijs inzit is een beetje Joep's dieren. Ook al is het zover terug.

Ik kan mij nog herinneren dat ik de eerste foto van een Campbelli dwerghamster Umbrous heb gezien. Ik ontving de foto toen wij nog internet via de telefoon hadden. Het was in het begin dat ik internet had en ik elk weekend inbelde om te internetten. Nadeel was dat mijn ouders onbereikbaar waren en dat leidde nog wel eens tot discussies. Maar ik was vaak heel vroeg op en kon ongestoord dan internetten. En ik moest de tijden bijhouden want bellen was toen nog best duur.

Maar die eerste foto! Het ging om een kindje Campbelli dwerghamster Umbrous. Het was iets later dan ontstaan van de de kleur Zwart. Wij, mijn broer en ik, waren één van de eerste fokkers in de wereld die met Zwart fokten. En we hebben voor de eerste exemplaren 100 gulden betaald. Dat was ons waard. Maar Umbrous, dat was onbereikbaar. De mutatie Umbrous is namelijk in de USA ontstaan. En overvliegen dat lukte niet.

Afgelopen zondag heb ik foto's gemaakt van een Umbrous exemplaar en die zijn aardig gelukt.







Je kunt aan deze foto's goed zien dat de haren nog iets van agouti opbouw kent. De haren zijn niet eenkleurig. Je ziet de bruine tint nog. Umbrous is niets anders dan een verdonkeringsfactor. Het is recessief en lijkt heel erg op de mutatie Zwart. Alleen bij Zwart wordt de pigmenten nog sneller getransporteerd waardoor de haarkleur geheel zwart is. Bij Umbrous is er iets dat de transport versnelt maar niet zo snel als Zwart. De zwarte mutatie factor a is wetenschappelijk onderzocht en weten we waarom dit zo werkt. Zover ik weet is dit niet bij Umbrous onderzocht en schrijf ik puur mijn vermoeden.

Wat wel bijzonder is, is dat je bij Umbrous een hele dikke aalstreep ziet. Dat was bij de eerste exemplaren ook het geval. Waarom dit is, weet ik niet. Waarschijnlijk ook omdat de pigmenten sneller getransporteerd worden. De aalstreep ontstaat namelijk bij foetus, de pigmenten komen vanuit de ruggenwervel. Daarom is daar meer pigment. En dus donkerder.

Ik fok al paar jaar met de wildvang afstammelingen Uni-Halle lijn. Zij zijn zo leuk en bijzonder. Qua uiterlijk echt Campbelli dwerghamster, qua gewicht heel licht en niet zo lang. Qua character heel bijzonder omdat de meeste ervan heel tam zijn (ik leg mijn hand in de kooi en er gebeurd niets terwijl ik ze niet tam gemaakt heb). Heel soms zit er een bijter tussen, maar als fokker moet je die direct uit de fok zetten.

In 2005 heb ik de Altai Campbelli project gehad en heb ik wildvang afstammelingen ook aan diverse fokkers weggegeven. Bij het fokken van Nederlandse gekleurde Campbelli's met Altai lijn kreeg ik best agressieve dwerghamsters uit. Zelf ook weer Argente die in de lucht sprongen om te bijten. Later bij terug kruisen werd het wel wat rustiger, maar ik had te weinig ruimte en moest toen keuzes maken. En ben toen gestopt. Ook in gedachten dat andere fokkers de Altai dieren aan zouden houden. Maar dat is niet gebeurd, ze zijn er door heen gekruist en is verwaterd.

Dit jaar ben ik opnieuw begonnen en met de gedachten om enkel kleurmutatie terug te fokken. Je moet het zo zien. In dit geval de Umbrous mutatie ligt de kleurmtuatie op één chromosoom en je hebt beide genen nodig om zichtbaar te worden. Door niet direct verschillende kleuren tegelijk te fokken, zorg ik ervoor dat bij elke keer dat ik terug kruis op Uni-Halle lijn, heel veel DNA vervangen wordt. Immers, als je op de kleur selecteert, selecteer je op de chromosomen waarop de kleurmutaties liggen.

In de zomer is het eerste nestje geboren. Ik heb een Umbrous vrouwtje gekruist. Dit vrouwtje is pittig van karakter. Niet zoals vroeger dat zij op je af rent om te bijten. Want dat deden de jaren '80-'00 Campbelli's wel. Zij hadden een territorium gedrag dat wanneer je met de hand in de kooi ging ze je gingen buiten. Zij heeft als karakter dat ze niet gepakt wil worden. Ze bijt op moment dat je met de hand haar wilt pakken. Ze bijt trouwens ook als ik haar op mijn hand houdt. Maar ik heb haar ook niet tam gemaakt. Ik wil naar natuurlijke tamheid heen. Nageslacht is allemaal wildkleur. Zie hieronder de foto van de moeder, ik dacht dat zij Platinum zou zijn. Dat lijkt er niet op. Alle jongen hebben de witte haren niet geërfd. En er is ook al een tweede nest geboren en ook allemaal wildkleur. Platinum is dominant en als dit Platinum zou zijn, dan heb ik wel enorm pech. Kansberekening qua uitkomst zoals nu is gegaan is nog minder dan 0,25%!

Wat bijzonder is, is dat alle jongen heel mak en rustig zijn. Ze bijten totaal niet. Terwijl ik ze met rust heb gelaten. Want ik wilde de moeder niet storen. Ik weet natuurlijk niet hoe de Umbrous variant zonder kleurmtuatie eruit zou zien. Ik weet niet of de kleur grijzig wildkleur is of roodachtig wildkleur. Maar alle nageslacht hebben dezelfde wildkleur look als de Uni-Halle. Het is net of de wildvang zeer dominant is ten opzichte van de huisdier lijn.

Moeder:


Vader:


Campbelli 50% Uni-Halle drager Umbrous (en misschien iets wat die witte schimmel veroorzaakt):

Als fokker wil je zo gezond mogelijk fokken. En dat betekent dat je defecten moet herkennen en eruit moet selecteren. Soms zijn defecten lastig te herkennen en soms duurt het dat het pas heel laat zichtbaar wordt dat een fokdier een defect heeft. Maar in dit geval gaat het om een zeer direct te herkennen defect. Namelijk oogloos of wel Campbelli dwerghamsters zonder oogbol.

Dit is een defect dat ook bij de bonte Campbelli's gebeurd. En daar weten we dat dit bij de Mi-factor hoort. Wanneer dubbel geërfd, dan is de Campbelli dwerghamster oogloos. Maar dit staat er los van. Want de Universiteit Halle lijn waar ik mee fok, zijn zuiver van soort. En daar zit geen enkel mutatie in. Of wel 100% wildkleur. Maar geen enkel organisme is vrij van defecten. En dat zie je nu ook.

Het gaat hier om een recessief verervend defect. Dat betekent dat beide ouders ervoor dragen wanneer dit tot uiting komt. Dat betekent dat wanneer jij als fokker dit ziet, je beide ouderdieren uit de fok moet zetten. Bij mij zie ik het zelden, maar het zweeft door de lijn heen en is vanaf begin aanwezig. Dat kan betekenen dat je 10 jaar lang niet ziet en ineens weer naar boven komt. Ik fok op een wijze waarbij ik probeer om zo min mogelijk inteelt en lijnteelt te doen en dat zorgt ervoor dat je diversiteit behoudt.

Maar nogmaals: dit is een defect dat niet wenselijk is en zie je het, maak direct kenbaar als je andere fokkers dieren hebt gegeven. En ziet een fokker het bij de jongen, aarzel niet om direct de ouderdieren uit de fok te zetten. Denk niet ow het is een keertje mis. Dat dacht ik ook, maar dit is een genetisch defect.